wtorek (13 wrzesień), godz. 17:30

Przez lata horror był traktowany bądź jako rozrywka, bądź diagnoza społeczna. Wraz z uformowaniem się myśli i praktyki anarchistycznej, środki wyrazu właściwe kulturze i sztuce grozy stały się częścią arsenału propagandowego stosowanego przez aktywistów. Anarchiści mają do horroru stosunek inny niż liberałowie czy konserwatyści. Traktują oni cały arsenał jego środków wyrazu nie tylko jako sposób interpretacji rzeczywistości, ale jako wezwanie do społecznej zmiany.

„Dążyć do kina społecznego to dążyć do gwarantowania kina, które porusza prowokacyjne tematy, które tną ciało” pisał Jean Vigo w manifeście „W stronę kina społecznego”. Warto przenieść tę i inne uwagi z jego tekstu na temat kina (dokumentu) społecznego na teren kina grozy. Gwałtowny język filmowy, źródłowy dla kina anarchistycznego i horroru gore, wypracował „Pies Andaluzyjski” i być może to jest właściwy punkt startowy w refleksji nad kulturą grozy w anarchistycznej perspektywie.

„A cel zostanie osiągnięty, jeśli uda się odsłonić ukrytą w geście przyczynę, piękno czy karykaturę wybrane losowo z banalnej osoby, jeśli uda się ujawnić ducha zbiorowości przez jeden z jej czysto fizycznych przejawów. A wszystko to z taką siłą, że od teraz na świecie, my, obojętni, zostaniemy postawieni, na przekór sobie, poza jego zewnętrznymi pozorami. Dokument społeczny powinien otworzyć oczy.” [Jean Vigo „W stronę kina społecznego”]

Krzysztof Kołacki – kulturoznawca, publicysta, aktywista społeczno – polityczny. Przez wiele lat był związany z portalem horror.com.pl, ale teksty poświęcone grozie publikował też w „Głosie Wielkopolskim”, „Faktach Jarocińskich” czy na łamach portalu rozbrat.org. Jego perspektywa łączy społeczny anarchizm z interpretacją kultury jako projektu politycznego, służącego zmianie zastanej rzeczywistości.